چه کسی باید مسألهی کمبود پزشک را در آمریکا حل کند؟
18 جولای 2013
گزارشی از نانسی رایرسون، عضو هیأت تحریر سایت خبری دات مد
در زمانی که 25 میلیون نفر به تعداد افراد تحت پوشش بیمهی کم هزینهی درمان [بیمهای که با هدف افزایش توانایی بیمهگذار و میزان پوشش بیمهی سلامت و کاهش کلی هزینههای درمان در سال 2010 در آمریکا به تصویب رسید] افزوده میشوند، پزشک عمومی کافی برای معالجه این افراد وجود ندارد. انجمن دانشکدههای پزشکی آمریکا کمبود نود هزار پزشک را در ده سال آینده پیشبینی کرده است. مشکلی که برخی بر این باورند با افزایش نقش پرستار آموزشدیده و دستیار پزشک میتوان آن را حل کرد.
این موضوع مربوط به قوانینی است که "حوزهی فعالیت تخصصی پزشکی" [قوانینی که کسب پروانه در یکی از تخصصهای پزشکی را برای ارایهدهندگان خدمات پزشکی و درمانی الزامی کرده است] نامیده میشوند و لازمهی فعالیت پرستاران آموزشدیده، دستیاران پزشک و دیگر گروههاست و این قوانین در ایالات مختلف به طور یکسان اجرا نمیشوند در حالی که در برخی ایالات پرستاران آموزشدیده میتوانند مستقلانه طبابت کنند، در ایالات دیگر باید بسیاری از تصمیمات آنها از جمله تجویز دارو و تشخیص بیماری از طرف یک پزشک تأیید شود.
اتحادیه رفرم سلامت [اتحادیهای است که به بیماران در رابطه با مسایل درمان در طول دوران بیماری آموزش میدهد] در هفدهم جولای سمیناری از طریق وب دربارهی تعلیق قانون حوزهی فعالیت تخصصی پزشکی در ایالات متعدد برگزار کرد. بسیاری از این ایالات در آمریکای غربی هستند، در جایی که نیاز مبرم به پزشک در مناطق روستایی وجود دارد.
کاویتا پاتل، مدیرعامل بخش ساماندهی خدمات درمان بالینی مؤسسهی بروکینگز میگوید ما شاهد افزایش تعداد پرستاران آموزشدیده و دستیاران پزشک در بافت روستایی هستیم و این همان نقطهای است که قوانین مربوط به فعالیت تخصصی پزشکی، از حوزهی عملکرد این گروهها حمایت میکند.
به گفتهی پاتل در نشست سال 2012، 154 لایحه حوزهی فعالیت ارایهدهندگان خدمات درمانی را در 24 ایالت آمریکا و واشنگتن از نو تدوین کرد. از یکم آوریل 2013، 178 لایحه در ارتباط با این موضوع در 38 ایالت آمریکا و واشنگتن پیشنهاد شد.
پاتل میگوید در حال حاضر از 26 ایالتی که در برخی از مراحل نیاز به همکاری یک پزشک دارند، در 11 ایالت نیاز به حضور مستمر یک پزشک وجود دارد و چون این امر برای پزشکان سخت و طاقت فرساست، تمایلی برای کار در این ایالات از خود نشان نمیدهند.
حامیان گسترش حوزهی فعالیت پرستاران آموزشدیده میگویند پرستاران میتوانند خدمات بیشتری، نسبت به آنچه در بیشتر ایالات اجازه داده شده، ارایه دهند.
جرالدین پلی بدناش، مدیر اجرایی انجمن دانشکدههای پرستاری آمریکا، تحقیقی ارایه کرده که نشان میدهد پرستاران آموزشدیده، دستیاران پزشک و ماماها میتوانند 50 الی 90 درصد مراقبتهای اولیه را انجام دهند. به گفتهی بدناش، استقلال به معنای بهرهوری کامل از دانش و تعلیماتی است که در دوران تحصیل بهدست آمده، بدون نیاز به مجوز برای انجام آن.
اما رید بلکولدر، پزشک خانواده در تنسی و رییس منتخب دانشکدهی پزشک خانواده در آمریکا، با این نظر که پرستاران آموزشدیده میتوانند بهجای پزشکان عمومی فعالیت کنند مخالف است. به گفتهی او، پزشکان خانواده منحصراً برای این کار آموزش دیدهاند و فرد دیگری نمیتواند این کار را انجام دهد: «پزشکان همچنان باید در مرکز فعالیت پزشکی قرار گیرند، اما یک کار گروهی میتواند روند درمان را بهتر و سریعتر کند.»
به عقیدهی هیأت پزشکی، پزشکان باید ارتباطات بهتری با دیگر متخصصان بخش سلامت مانند مددکاران اجتماعی و روانشناسان داشته باشند تا در آینده بتوانند نقش مهمتری در ایجاد ارتباط بین سلامت روح و سلامت جسم ایفا کنند. به گفتهی بلکولدر، این بحث نباید دربارهی حوزهی عملکرد بلکه چگونگی همکاری مطرح شود.
بازگشت به ليست اخبار