نخ بخیه قابل جذب از نانوالیاف زیستسازگار
نخ بخیه قابل جذب از نانوالیاف زیستسازگار با همکاری فاطمه حقیقت، محقق و دانشجوی دکترای مهندسی نساجی و دکتر سید عبدالکریم حسینی، عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان ساخته شد و نتایج این پژوهش در مجله فایبر اند پلیمرز (Fibers and Polymers) به چاپ رسید. این نخ بخیه قابل جذب با استفاده از روش الکتروریسی و بهکارگیری پلیمر پلیلاکتیدگلایکلیک اسید (PLGA) که یک پلیمر زیست تخریبپذیر است، تولید شده و ویژگیهایی همچون مقاومت مکانیکی آن مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین در ساخت آن میتوان از داروهای ضدباکتری در محلول الکتروریسی استفاده کرد که بدینترتیب نخ بخیهای با خاصیت رهاسازی دارو امکانپذیر میشود. این نوع زودتر از نمونههای موجود تخریب میشود و مویینگی کمتری دارد.
فاطمه حقیقت درباره این نخ بخیه جذبی گفت: «نخهای بخیه قابل جذب مصنوعی موجود در بازار ایران وارداتی است و تنها چند تولیدکننده نخهای بخیه قابل جذب طبیعی (نظیر کاتگوت و کلاژن که استفاده از آنها پس از ورود نخهای قابل جذب مصنوعی محدود شده) موجود است. این نخ بخیه پس از آزمایشهای متعدد از جمله بهینهسازی عوامل مؤثر بر الکتروریسی همانند غلظت محلول، ولتاژ و میزان تغذیه محلول پلیمری و بررسی خواص مکانیکی نخ تولید شده همانند استحکام نخ بدون گره، گره خورده با دو نوع گره جراحی (گره مربع و گره جراح) آماده مرحله تولید شده است.»
isna.ir
بازگشت به ليست اخبار